Categorie: Tarhan

Door Bart Vanoutrive

Link to original

Met ‘Juicy Little Bramble’ treedt Melike Tarhan nieuwe muzikale einders tegemoet, zonder haar navelstreng evenwel volledig door te knippen. Wel kiest ze er resoluut voor om voor het eerst enkel Engelstalige nummers te brengen, in tegenstelling tot haar eerdere projecten, zoals Macar en Tri A Tolia, waar ze koos voor het Turks als zangtaal. Natuurlijk is er ook hier nog steeds die kruisbestuiving tussen Oost en West, geïnspireerd door haar eigen muzikale ontdekkingen en persoonlijke inzichten, gekoppeld aan de substantiële artistieke inbreng van haar muzikanten, hier gitarist Bruno De Groote, Matthias Debusschere op bas en Frederik Van den Berghe op drums. Zij staan borg voor stevige poparrangementen (‘Halfway’) die de huidige keuze voor het singer-songwriterschap bij Tarhan mee gestalte geven. Laat het ons evenwel bij, soms vrij niet-conventionele ethno-pop houden, met substantiële inbreng van enkele gerenommeerde gastmuzikanten. Didier Likeng legt met zijn backing vocals een afro-accentje op heel wat nummers, terwijl Vardan Hovanissian (duduk als melancholisch accent in ‘Lonely King’ bijvoorbeeld), Mehmet Polat (oud) en Mahabub Khan (tabla), ondermeer in het donkere ‘Fools’) een oriëntaalse kruiding blijven  garanderen. De droog aangeslagen tabla versterkt ondermeer de ijzige elektrische gitaarhalen in het ietwat sinistere ‘Fools’.  Ook het gedoseerd gebruik van stemvervorming wordt hier niet geschuwd tijdens haar avontuurlijk parcours doorheen haar eigen ballades. Deze vertolken zeker niet alleen kommer en kwel, getuige het frisse, explosieve ‘The tide’, waar Khan in de uitloop een heerlijke tweede stem aanbrengt. Alles bij elkaar worden er heel wat stijlen afgetast, waarbij ‘Iceberg’ uitgesproken jazzinvloeden absorbeert. Nummers als de titelsong kunnen zeker ook een breder (radio)publiek bekoren, terwijl mijn favoriet uitgaat naar de afsluiter ‘Black Wings’ dat een uitgebalanceerde synthese vormt van alle ingrediënten.

https://www.moorsmagazine.com/muziek/wereldmuziek/melike-tarhan-juicy-little-bramble-

Melike Tarhan kenden we al als Melike, maar toen zong deze Turks-Belgische singer/songwriter nog al haar liedjes in het Turks. Dat was ook al zo toen ze nog in het trio Tri A Tolia zong, een Gents multicultureel wereldfusietrio dat avontuurlijk muzikale grenzen oprekte. Nu presenteert ze zich als Tarhan, met haar achternaam dus, en zingt ze al haar liedjes in het Engels.

De muziek is er niet minder avontuurlijk van geworden, al is ze iets meer richting pop opgeschoven. Maar het blijft avontuurlijke wereldfusie waarin haar Turkse wortels duidelijk doorklinken in haar zang. Twee gasten mogen ook een Oosters tintje meebrengen – Vardan Hovanissian op doudouk op drie nummers, en Mehmet Polat op de oud, ook op drie nummers. Mahabub Khan speelt dan nog tabla op twee nummers, waar hij ook meezingt. De vaste band bestaat uit Bruno de Groote op gitaar, Matthias Debusschere op bas en Frederik Van den Berghe op drums. Een meer dan voortreffelijke band, die ook echt op muzikaal avontuur gaat met de schitterende liedjes die Tarhan schreef. Want het is niet alleen haar zang die overtuigt, het zijn vooral ook de arrangementen die voor het unieke geluid zorgen, en die van de eigen stem van Melike Tarhan nog pregnanter een eigen stem maken. Een prachtige groeiplaat.

Door Nadia Khouri-Dagher

https://www.babelmed.net/article/3797-muzzika-septembre-2016/

TARHAN, Juicy Little Bramble (Homerecords, Belgique)

           Autre illustration de l’argument qui précède, avec ce disque de la chanteuse d’origine turque Melike Tarhan, connue comme voix du groupe turc Macar et qui chantait en turc jusqu’à présent, mais qui a choisi ici de chanter en anglais, des chansons d’inspiration pop, rock, ou folk, qui n’ont aucun lien avec la Turquie de ses origines.
Exactement comme Norah Jones, fille du maître du sitar indien, Ravi Shankar, a choisi la chanson anglaise folk pour s’exprimer. La soeur de Norah, Anoushka Shankar, a choisi à l’inverse de perpétuer ses racines indiennes, en jouant du sitar….

           Double identité et double appartenance des enfants d’ascendance étrangère grandis en Occident, qui leur permet – quel luxe et quel bonheur ! – de choisir d’aller tantôt ici, tantôt là, et tantôt… ici et là à la fois !

Het ontstaan van ‘WING(S)’ (we schrijven wel ‘WINGS’) geeft de wakkere lezer een blik op onze interne keuken, waar tot spijt van velen geen alchemie aan te pas komt. Het is des te meer een geval van één procent inspiratie, negen procent transpiratie en negentig procent mazzel (maar niet altijd tov) ‘WING(S)’… De naam is eens te meer een vierletterwoord dat in het meervoud een letter meer krijgt… Denk aan ‘SONG(S)’, eerder dit jaar. We dachten voor die titel aan ‘Black Wings’ van Tarhan (…)

Melike Tarhan, Belgische met roots in Emirdag, Turkije, tapt na haar vorige oriëntale (cross-over) cd’s uit een ander vaatje. ‘Little Juicy Bramble’ klinkt behoorlijk rock maar het oriëntale is (gelukkig) niet weg.

https://www.mwpromo.nl/wp-content/uploads/2016/08/2016-15.pdf

TARHAN: JUICY LITTLE BRAMBLE Tarhan is het resultaat van ontmoetingen, een kruisbestuiving van Melike Tarhan’s muzikale ontdekkingen en persoonlijke inzichten enerzijds en de artistieke inbreng van haar muzikanten anderzijds. Dit is het eerste Engelstalige project van singer-songwriter Melike Tarhan. Voorheen speelde ze met de fusie van oost en west in Turkstalige projecten, Nu schuift ze nadrukkelijker op richting ethno-pop, oftewel westerse muziek met oosterse franje en – volgens eigen zeggen – gekke gasten… label: Home Records